Κλινική Δερματολογία

Από τις πλέον συχνές δερματοπάθειες (35%-90%) κυρίως των εφήβων, αλλά όχι μόνο, αφού μπορεί να εμφανιστεί σε βρεφάκια, σε παιδάκια ηλικίας από 7 ετών και μέχρι την ενήλικο ζωή.

Η απώλεια τριχών είναι ένα συνηθισμένο παράπονο, το οποίο μπορεί να αφορά μία μεγάλη ποικιλία παθήσεων.

Τα θηλώματα, ή διαφορετικά ακροχορδόνες, είναι από τους πλέον συχνούς καλοήθεις δερματικούς όγκους.

Τα κονδυλώματα είναι βλάβες που οφείλονται σε λοίμωξη από τον ιό HPV και αποτελούν το πιο συχνό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα στον κόσμο.

Η σοβαρότερη μορφή καρκίνου του δέρματος είναι το μελάνωμα. Η συχνότητα εμφάνισής του αυξάνεται με το πέρασμα των χρόνων, ενώ η πρόληψη ή ακόμα η έγκαιρη διάγνωσή του παίζουν καθοριστικό ρόλο για την μετέπειτα αντιμετώπιση του πάσχοντος.

Πρόκειται για μία σχετικά συχνή, επίκτητη νόσο, η οποία χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη σαφώς περιγεγραμμένων, αποχρωματισμένων κηλίδων στο δέρμα.

Οι δερματικές μυρμηκίες συναντώνται συχνότερα στα παιδιά και στους ενήλικες και κυρίως σε άτομα που ασκούν επαγγέλματα, όπως κρεοπώλης, κτηνοτρόφος, ψαράς.

Πρόκειται για λοίμωξη των ονύχων των χεριών/ποδιών από μύκητα, ο οποίος μπορεί να εμφανίζει ανά περίπτωση διαφορετικά χαρακτηριστικά, αφού δεν είναι ίδιοι όλοι οι μύκητες μεταξύ τους.

H ροδόχρους νόσος εξακολουθεί να είναι μια πάθηση που δε διαγιγνώσκεται άμεσα, αφού πολλές ακόμα εκδηλώσεις μπορεί να τη χαρακτηρίζουν και να αφορούν ακόμα και όργανα του σώματος, πέραν του δέρματος, όπως τα μάτια.

Από τις πιο συχνές δερματικές εκδηλώσεις στο δέρμα ενός ανθρώπου αποτελούν οι ελιές (σπίλοι).

Οι ευρυαγγείες (τηλεαγγειεκτασίες) Προσώπου/Λαιμού/Ντεκολτέ είναι συνηθισμένες βλάβες στο πρόσωπο, οι οποίες κλινικά εκδηλώνονται σαν διεσταλμένα αγγεία έως 1 mm διάμετρο.

Από τις πλέον χαρακτηριστικές και συχνές παθήσεις στη δερματολογία με ασθενείς που πολλές φορές δεν αναφέρουν το όνομα της πάθησης, αφού πολλοί τη μπερδεύουν με την ψώρα.